1. Υπάρχει κάτι που σας ανησυχεί με τις διερευνητικές επαφές κ. Βαρτζόπουλε;
Η πραγματοποίησή τους μπορεί να φέρει αποτελέσματα, ωφέλιμα για τη χώρα;
Η διεθνώς επικρατούσα κουλτούρα της Realpolitik επιβάλει συνομιλίες. Ορθώς
λοιπόν εκκινούμε τις διερευνητικές.
Η έλλειψη όμως αμοιβαίως αποδεκτού κανονιστικού πλαισίου από εμάς και την
Τουρκία ( που δεν έχει υπογράψει καμμία απολύτως διεθνή συμφωνία για το Δίκαιο
της Θαλάσσης) επιτρέπει διαφορετικούς στόχους. Οι διερευνητικές επαφές επί της
οριοθετήσεως της ΑΟΖ, που επιδιώκουμε εμείς, εννοούνται από την άλλη πλευρά ως
ανατολίτικο παζάρι επί των επεκτατικών της φαντασιώσεων.
Εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος: Εάν η συνέχιση τους καταλήξει σε σχοινοτενή συζήτηση
κωφών, θα χρησιμοποιηθεί από την τουρκική πλευρά ως αποδεικτικό
διαλλακτικότητος στην επιδίωξη της τελωνειακής ενώσεως, αναβαθμίσεως των
οικονομικών της σχέσεων με την ΕΕ και συνεχίσεως των εξοπλιστικών της
προγραμμάτων. Πρόθυμοι έξω υπάρχουν πολλοί. Εάν οι διερευνητικές διακοπούν, θα
υπάρξει το γνωστό blame game.
Άρα, κατά το κοινώς λεγόμενο «τι είχες Γιάννη.. τι είχα πάντα..»
Ας μη λησμονούμε λοιπόν την βασική αρχή, που έθεσε ο Ε. Βενιζέλος («Η ουσία των
διερευνητικών επαφών», τα Νέα, 23/1/21): «Τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα έχουν
σημασία όταν ασκούνται και αποδίδουν αποτελέσματα»
2. Εκτιμάτε ότι ο διάλογος με στόχο την προσφυγή στη Χάγη, θα αποδώσει;
Για να υπάρξει προσφυγή στην Χάγη, πρέπει, να προϋπάρξει σχετικό συμφωνητικό
των δύο πλευρών, το οποίο βέβαια θα πρέπει, να καθορίζει ως πλαίσιο επιλύσεως της
διαφοράς το διεθνώς ισχύον Δίκαιο, που δυστυχώς δεν αναγνωρίζει η Τουρκία.
Θα το προσπαθήσουμε βέβαια, η ελπίδα πεθαίνει ως γνωστόν τελευταία, το
πιθανότερο όμως είναι, ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν, όπως είπαμε προηγουμένως.
3. Η λύση για εσάς ποια είναι;
Χρήσιμο είναι κατ’ αρχάς, να έχουμε κατά νουν, ότι η επέκταση στα 12νμ εξ
αντικειμένου «θα έχει καταλυτικά αποτελέσματα στις περισσότερες από τις τουρκικές
διεκδικήσεις στο Αιγαίο: Η περιοχή της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, που θα
απομείνει, να διεκδικείται από τα δύο κράτη, θα περιορισθεί μόλις στο 5% του
Αιγαίου.. Τα όρια του FIR Αθηνών και τα όρια της Ζώνης Έρευνας και Διασώσεως
στο Αιγαίο θα περιλαμβάνουν περιοχές ελληνικής κυριαρχίας σε ποσοστό 72% από
τη θαλάσσια επιφάνεια του Αιγαίου (έναντι 43% σήμερα). Η Τουρκία θα
απονομιμοποιηθεί εντελώς στην προσπάθειά της να αλλάξει τα όρια..» ( βλ Α.
Συρίγος «Η Καθημερινή» 29/10/2018). Δηλαδή το μόνο, που θα μείνει κατ´ουσίαν
μετά, είναι το θέμα του Καστελλόριζου.
Η λύση θα μπορούσε, να είναι μια προσέγγιση με σαφή χρονικά όρια. Να
ανακοινώσουμε δηλαδή, ότι, εάν εντός εύλογου και σαφούς χρονικού διαστήματος
δεν υπάρξει καθ´ οιονδήποτε τρόπο ουσιαστική πρόοδος, τότε θα προχωρήσουμε
στην επέκταση της κυριαρχίας μας στα 12νμ και στο Αιγαίο.
Αυτονοήτως και δεν εννοώ, ότι πρέπει να κάνουμε πόλεμο. Εννοώ, ότι το χρονικό
ενός προαναγγελθέντος πολέμου είναι ένας τρόπος, όχι απλώς να τον αποφύγουμε,
αλλά και να κερδίσουμε, χωρίς να τον κάνουμε.
Η προσέγγιση αυτή φυσικά έχει ως αρχή αυτό, που επανειλημμένως τονίζουμε: Ότι
τα 12νμ είναι αναφαίρετο κυριαρχικό μας δικαίωμα, που θα το ασκήσουμε, όταν
κρίνουμε πρόσφορο. Εν προκειμένω προτείνω έναν ακριβέστερο προσδιορισμό αυτού
του πρόσφορου χρόνου. Να ανακοινώσουμε, ότι μετά από τα τόσα χρόνια σοβαρών –
από πλευράς μας- προσπαθειών, η εκ νέου δοκιμή διαλόγου, συγκροτημένη και
ειλικρινής βέβαια, δεν μπορεί παρά να είναι συγκεκριμένης διάρκειας, μετά την οποία
η υλοποίηση του κυριαρχικού μας δικαιώματος είναι αναπόδραστη, διότι άλλως
αυτοαναιρείται.
Κύριος στόχος εν προκειμένω είναι, να τεθεί ο διεθνής -κυρίως ευρωπαϊκός- παράγων
προ σαφούς και χρονικώς ακριβούς διλήμματος και να κινητοποιηθεί για την
αποτροπή μιας αναμενομένης οξείας κρίσεως.
Υπό μια έννοια μάλιστα, θα μπορούσε, να θεωρηθεί η κίνηση μας αυτή λυτρωτική (
Befreiungsschlag στην γλώσσα του κ. H. Maas), να γίνει κίνητρο και αφορμή για την
Ένωση, να ζητήσει την υποχρεωτική εφαρμογή του διεθνούς νόμου και τάξεως με
όλες τις γνωστές διαδικασίες και πρακτικές. Δεδομένη φυσικά θα παραμείνει η
ειλικρινής ετοιμότητα μας σοβαρών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία για τους
όρους των «πλόων εν διελεύσει» και εν γένει καλής γειτονίας.
4.Πιστεύετε ότι εκτός από τις θαλάσσιες ζώνες υπάρχουν και άλλα θέματα, που
πρέπει, να συζητήσουμε;
Να συζητήσουμε με τους Τούρκους σίγουρα όχι. Να χειριστούμε μόνοι μας και να
θέσουμε ενώπιον της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, ναι!
Ας συνειδητοποιήσουμε το εξής: ο ευρωπαίος, που βλέπει στις βράδυνες ειδήσεις
τους αντίπαλους στόλους, να παίρνουν θέση, αποκομίζει την εντύπωση μιας
συνοριακής φασαρίας δύο γειτόνων για τους υδρογονάνθρακες. Δεν συγκινείται και
ιδιαίτερα..
Θα είχε από επικοινωνιακής πλευράς έννοια, εάν στην δημόσια αντιπαράθεση με την
Τουρκία τεθούν και άλλα υπαρκτά θέματα, πιο απτά και σημαντικά για ευρωπαϊκά
ακροατήρια, όπως:
1.Η φύση του ισλαμικού αυταρχικού καθεστώτος της Τουρκίας, στο παράδειγμα της
παραβιάσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την εφαρμογή της σαρίας ( βλ σχ
απόφαση ΕΔΑΔ/ Refah Partisi v. Turquie 2003). Ως γνωστόν το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε ομόφωνα (2018) την Ελλάδα για
την υποχρεωτική υπαγωγή των μουσουλμάνων πολιτών της στη σαρία. Η τότε
Κυβέρνηση θεώρησε, ότι ο Ν 4511/2018, που προβλέπει προαιρετική υπαγωγή,
καλύπτει το θέμα ( βλ και ΠΔ 52/2019). Τούτο φυσικά είναι λάθος. Έστω και
οικειοθελής (;) παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν νοείται.
Η κατάργηση της σαρίας στην Θράκη και η αντίδραση της τουρκικής πλευράς θα
δώσουν εξαιρετική ευκαιρία, να αναδείξουμε την πραγματική ισλαμική φύση του
τουρκικού καθεστώτος. Η προεκλογική αντιπαράθεση στην Γαλλία, όπως και η
υποψηφιότητα του χριστιανοκοινωνιστή M. Söder στην Γερμανία θα προσφέρουν
ευνοϊκό πλαίσιο.
2.Η συστηματική καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος και η καταπάτηση της
κοινοτικής νομοθεσίας από τους Τούρκους αλιείς, που μας δίνουν την δυνατότητα
εγέρσεως θέματος και προσφυγής στην Επιτροπή προς εφαρμογή των σχετικών
επανειλημμένων αποφάσεων του Συμβουλίου για ανακήρυξη αλιευτικής ζώνης 12 νμ.
5.Πώς σας φάνηκαν οι επιθέσεις που δέχτηκε ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης
Σαμαράς, από μέρος των φιλοκυβερνητικών μέσων, για την πρόσφατη
συνέντευξή του στην Καθημερινή;
Όσοι έχουν συμμετάσχει στην ιστορική διαδρομή της λαϊκής μας παράταξης, υπό
οιανδήποτε ιδιότητα, όλοι όσοι εμφορούνται από τις βιοτικές αρχές της ελληνικής
Δεξιάς, που είμαστε, και του φιλελεύθερου Κέντρου, που σε σημαντικό βαθμό
προσχώρησε σε μας μετά την μεταπολίτευση, αισθάνονται χωρίς καμμία αμφιβολία,
ότι μοναδικός σκοπός του του Αντώνη Σαμαρά είναι η συμβολική διατύπωση
αγωνίας και η επισήμανση κινδύνων.
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος έθεσε τα πράγματα, ως έχουν. Πέραν της
αναμενομένης στάσεως της αντιπολιτεύσεως, οι λοιποί σχολιασμοί έχουν προσωρινές
σκοπιμότητες, όχι κατ´ανάγκην ουσιαστικού πολιτικού χαρακτήρος, άρα είναι άνευ
σημασίας.
6.Πρόωρες εκλογές βλέπετε κ. Βαρτζόπουλε;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας πολύ σοβαρός και πολύ σκληρός
μεταρρυθμιστής. Μεταρρύθμιση σημαίνει ευρωπαϊκός εκσυγχρονισμός. Βασικό
στοιχείο του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής είναι ο σεβασμός στην τάξη των θεσμών.
Ως εκ τούτου οι εκλογές θα γίνουν ακριβώς την συνταγματικώς προβλεπόμενη
ημέρα.
7.Οι υπουργοί σας ακούν;
Μετά από τόσα χρόνια στο Κόμμα και την Διοίκηση τα καταφέρνω στην πλοήγηση
διαμέσου των υπηρεσιών, οπότε σπανίως χρειάζεται για απλά θέματα, να τους
ενοχλώ. Όταν χρειάζεται, δεν έχω κανένα παράπονο. Άλλως τε με τους
περισσότερους συνυπηρετήσαμε.
8.Αν έρθουν στη Βουλή οι Συμφωνίες για τη Βόρεια Μακεδονία, θα τις
ψηφίσετε;
Ναι. Η τυπική κύρωση των προβλεπομένων σε μια νόμιμο κατά το Διεθνές Δίκαιο
Συμφωνία είναι υποχρεωτική.
Εν προκειμένω βέβαια ισχύει απαρεγκλίτως, αυτό που είπε ο Κ. Καραμανλής στην
ομιλία του στα 80α γενέθλια της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών ( 27/10/2019):
«Υπογράφοντας μια συμφωνία δεν πρέπει να θεωρεί κανένας ότι παίρνει αυτομάτως
εισιτήριο για την ΕΕ».
Ο Πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία τονίζει, ότι πρόκειται περί μιας κακής
συμφωνίας, ότι η εφαρμογή της θα ελέγχεται αυστηρότατα και ότι η ένταξη της
γείτονος θα εξαρτηθεί από την συμμόρφωση της. Είμαι βέβαιος, ότι κατά την
συζήτηση στην Βουλή ο κ. Δένδιας θα υπογραμμίσει, ότι αυτά τα οποία είπε στον
σκοπιανό συνάδελφο του τις προάλλες, δηλαδή ότι «χρειάζεται όμως μεγάλη πρόοδος
για τη συνετή χρήση του ονόματος και την εκρίζωση του προβλήματος της
αρχαιοποίησης», θα αποτελέσουν conditio sine qua non οιασδήποτε ενταξιακής
προόδου.
Το ευχάριστο είναι, ότι η συζήτηση, που θα προκαλέσει το βουλγαρικό veto, θα
δικαιώσει τις θέσεις μας.
Συνέντευξη στο iEidiseis.gr και το δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή
