Η δεύτερη αξιολόγηση του Τρίτου Προγράμματος, κατά τα επισήμως λεγόμενα, ολοκληρώθηκε με ένα τρόπο, που θα διδάσκεται στους μελλοντικούς σπουδαστές: είναι, νομίζω, η πρώτη φορά στην μετααποικιοκρατική οικουμένη, που μία αιρετή Κυβέρνηση εξαναγκάζεται σε νομοθέτηση μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα εκ των προτέρων και για πολλά έτη ασχέτως των εν τω μεταξύ δεδομένων.
Πρόκειται περί του απολύτου εξευτελισμού του κ. Τσίπρα; εκ των πιθανών εξελίξεων κρίνοντες, δυστυχώς μάλλον όχι.
Η ηγεσία της ελληνικής Αριστεράς αντελήφθη τον Ιούνιο του 2015, ότι το παραμύθι της σκληρής διαπραγμάτευσης είχε εξαντλήσει την χρησιμότητά του. Ως συνεπείς και νουνεχείς κομμουνιστές εγκατέλειψαν αμέσως τις ανοησίες των δικών τους φονταμεταλιστών (Λαφαζάνη/ Κωνσταντοπούλου) και προσάρμοσαν την στρατηγική τους στα νέα δεδομένα. Αντιλαμβάνομενοι την μετριότητα και τον καιροσκοπισμό των ευρωπαϊκών ηγεσιών, εξασφάλισαν το εξής modus vivendi μαζί τους: εμείς εφαρμόζουμε όλα τα μέτρα φορολογικού και ασφαλιστικού χαρακτήρα, ψηφίζουμε αλλά δεν εφαρμόζουμε φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στο εμπόριο, την ενέργεια, την αδειοδοτική νομοθεσία κοκ, εσείς λέτε στα προεκλογικά σας ακροατήρια, ότι στην Ελλάδα τα πράγματα πάνε καλύτερα (τουλάχιστον σε σύγκριση με πέρσι (!!) κατά τις προχθεσινές δηλώσεις Σόιμπλε) και μας αφήνετε στην ησυχία μας, να εφαρμόσουμε το λοιπό πρόγραμμά μας στους ιθαγενείς.
Ο σχεδιασμός αυτός αποφέρει ήδη καρπούς. Οι αποδόσεις των ελληνικών δεκαετών ομολόγων έχουν πέσει πλέον σε επίπεδα, που καθιστούν μία μικρή δοκιμαστική έξοδο στις αγορές πιθανή και εντός του 2017. Μία δεύτερη έκδοση την άνοιξη και το τυπικό τέλος του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι του 2018 δίδει κάθε ελπίδα αυξήσεως των πωλήσεων της νουβέλας “η επιτυχία του κ. Τσίπρα” τόσο στα ελληνικά αριστερά ακροατήρια, όσο και στο άσχετο ευρωπαϊκό αγοραστικό κοινό.
Εν τω μεταξύ σημαντικότατες αλλαγές προωθούνται στα βασικά οργανικά συστήματα της ελληνικής κοινωνίας. Την Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια:
Η αλλαγή του συστήματος της εισαγωγής στα ΑΕΙ και η μετατροπή αδιακρίτως των ΤΕΙ σε ΑΕΙ, εν συνδυασμό με αντίστοιχο ρύθμιση της εξεταστικής δυσκολίας, θα δημιουργήσει την αίσθηση στο λαό, ότι διευκολύνεται η πρόσβαση των παιδιών στα Πανεπιστήμια. Η σχέση βέβαια με τις ανάγκες της αγοράς και η ποιότης των πτυχίων ουδέποτε απασχόλησε το κοινό. Η αλλαγή των περιεχομένων στην Ιστορία και τα Θρησκευτικά δείχνει απλώς πόσο συνεπής στην φύση του παραμένει ο Μαρξισμός.
Στην Υγεία νομοθετούνται δομές κατά το απόλυτο πρότυπο της αειμνήστου Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Ο γιατρός της γειτονιάς, που θα ρυθμίζει τα πάντα, τα Κέντρα Υγείας αστικού και αγροτικού τύπου, η αποβολή των ιδιωτών από τα Νοσοκομεία, σίγουρα συγκινούν τους παλιούς θιασώτες της DDR.
Στην Πρόνοια γίνεται ακριβώς το αντίθετο απ´ ότι στον λοιπό πολιτισμένο κόσμο. Αντί να εξασφαλίζεται στους ανήμπορους και ατυχείς αγοραστική δύναμη, η οποία θα δαπανάται σε ιδιώτες παρόχους βάσει των νόμων της αγοράς, ετοιμάζονται συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, αποθήκες ιματισμού, δημόσιοι παιδικοί σταθμοί κλπ κλπ. Αν φτιάξουν και πρότυπα ορφανοτροφεία κατά το ανυπέρβλητο παράδειγμα εκείνων της KGB, τότε ειλικρινώς θα πρέπει, να αποκαλυφθούμε..
Για να γίνουν φυσικά όλα αυτά χρειάζονται χρήματα πολλά. Για τα λειτουργικά έξοδα αλλά κυρίως για την πρόσληψη του στρατού δημοσίων υπαλλήλων, εκπαιδευτικών, ιατρών, νοσηλευτών, μαγείρων, τραπεζοκόμων, καθαριστριών, κοινωνικών φροντιστών κοκ, που απαιτείται.
Τα χρήματα αυτά ο κ. Τσίπρας πιστεύει, ότι θα προκύπτουν εκ της φορολογίας των ελευθέρων επαγγελματιών και επιχειρήσεων. Αυτό το πιστεύει, επειδή δεν έχει απολύτως καμία ιδέα, ούτε θεωρητική, ούτε βιωματική, για το τρόπο λειτουργίας της ελεύθερης οικονομίας. Δεν μπορεί, να φαντασθεί την καταστροφή, που έρχεται.
Οι ξένοι όμως και μπορούν και ξέρουν.
Εκεί πλέον εμφανίζονται οι εξής δύο πιθανότητες: εάν η νέα γερμανική Κυβέρνηση επηρεάζεται ουσιαστικώς από τον κ Σουλτς, σε συνεργασία με τον ομοϊδεάτη του Ε. Μακρόν, είναι δυνατόν, να συντηρείται η Ελλάς κατά τον τρόπο, που εξασφαλίζεται η διατήρηση σπανίων έμβιων ειδών για οικολογικούς λόγους. Εάν η ευρωπαϊκή Χριστιανοδημοκρατία συνέλθει και σοβαρευτεί μετά τις γερμανικές εκλογές, δεδομένης της μειωμένης περιβαλλοντικής της ευαισθησίας, το πιθανότερο σενάριο είναι εκείνο της χαριστικής βολής.